อยากเป็นยูทูปเบอร์ ต้องเตรียมใจ

อยากเป็นยูทูปเบอร์ ต้องเตรียมใจ

Tips and Tricks บทความนี้ขอเอาความเหนื่อยจากการทำช่องยูทูปมาแชร์ให้สำหรับคนที่อยากจะมีช่องของตัวเองบ้าง 

ยูทูปเบอร์ ถ้าจะพูดว่าเป็นอาชีพมาแรงช่วงนี้ก็คงจะไม่เกินจริงนะคะ ลองไปถามเด็กรุ่นใหม่น่าจะพบกับคำตอบที่ไม่ต่างกัน คืออยากเป็น Youtuber  Vlogger  อะไรกันไปแบบนั้น

อาชีพนี้มันน่าสนใจอย่างไร ดีอย่างไรใครพูดก็ไม่เชื่อหรอกค่ะ มันต้องลงมือทำ แล้วเราจะได้อะไรมากกว่าการเสิร์ชหาจากกูเกิ้ลเยอะมากกกก ก.ไก่หลายเล้า ที่กล้าใส่ ก.ไก่มากขนาดนี้เพราะกำลังทำอยู่ (แต่ก่อนหน้านี้ก็มีช่องที่อัพคลิปไว้ดูเล่นสองช่อง เปิดไว้ 6 –7 ปีอัพไปไม่กี่คลิปก็มีคนเข้ามาดูเยอะอยู่เกินคาด บางคลิปก็หลักพัน ฮ่าๆ แต่นั่นมันอัพเล่นๆ ไง มันจึงไม่ได้เกิดประสบการณ์อะไรกับตัวเอง)

ช่องนิทานช่องนี้ ลงคลิปไปยังไม่ถึง 1 เดือน  ก็เกิดอาการท้อ?????

My Fable Channel ช่องนี้มีแต่เล่า

ทำไมถึงท้อ ก็เพราะเริ่มเกิดความคาดหวังว่าอยากจะให้มีคนเข้ามาดูเยอะๆ แต่ความเป็นจริงมันก็คือความจริง ยอดวิวไม่มาก แถมช่องนิทานอื่นๆส่วนใหญ่ก็สร้างเป็นแอนิเมชั่นสวยงาม พอเห็นก็เกิดความท้อเพราะคิดว่าเด็กๆ เห็นก็ต้องอยากดูภาพสวยๆ มากกว่า หรือเราจะทำแอนิเมชั่นไหม? เกิดคำถามตามมา

ช่องของเราเป็นช่องที่เน้นการเล่า คอนเซ็ปก็เกิดจากการที่ไม่อยากให้หลานนอนดูนิทานภาพเคลื่อนไหวก่อนนอน คิดเองเอ่อเองว่า การปิดจอฟังเสียงบรรยาย แล้วปล่อยให้เด็กเกิดจินตนาการตามเรื่องราวไป น่าจะเกิดประโยชน์กับเด็กมากกว่า  โดยทีมนักพากษ์ก็จะเป็นเด็ก 6 คน ตั้งแต่เด็กอนุบาลยันมอต้น ถึงแม้น้องเล็กสุดจะเป็น เด็กอนุบาลแต่ก็ช่วยทั้งเรื่องพากษ์ และช่วยคิดพล๊อตนิทาน อย่างนิทานเรื่อง กระต่ายกับเต่าตอนไปเที่ยวเกาะ น้องชาลเด็กอนุบาล 2 ก็เป็นคนคิด โดยมีย่าช่วยขมวดเรื่องให้ แต่สุดท้ายต้องจบตามที่น้องชาลอยากให้จบ เป็นต้น  ฮ่าๆ พี่ประถม และมอต้นที่ชอบวาดภาพก็ช่วยวาดภาพประกอบปก

ทุกคนสนุกมากไม่ใช่แต่เฉพาะเด็กๆ ทีมผู้ใหญ่วัยเกษียนก็สนุก อยากจะเป็นคนเล่า ซ้อมทำเสียงหมาป่า เสียงแกะ เสียงเต่ากันไป ว่างๆ กันนั่งเขียนเรื่องเตรียมไว้

ซึ่งงานที่โหดที่สุดคือการเขียนเรื่องนั่นแหละ เพราะต้องแบ่งสมองมาคิดเรื่อง และก็ไปตัดต่อเสียง วาดภาพปก จนได้นิทานพร้อมอัพโหลด 1 เรื่อง ยังมีตอนอัดเสียงด้วย นิทานของเราความยาวประมาณ 3-6 นาทีเศษ แต่เวลาอัดใช้หลายชั่วโมงเลย เพราะเด็กๆ ก็จะมีลีลาเฉพาะตัว โยเย อยากจะพูดแบบนี้ แบบนั้น ต่อรอง โดยเฉพาะน้องๆ อนุบาล ซึ่งต้องขอบอกว่า หนัก และ โหดมาก

แต่เมื่อคลิปเสร็จแล้วมันเกิดเป็นความสุข สนุกที่ได้ทำ และก็สนุกที่จะได้ฟังเสียงตัวเอง แล้วก็เอานิทานของตัวเองไปอวดให้พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ได้ฟัง ซึ่งมันก็คุ้มล่ะกับการมีช่องนี้เราจึงปลุกตัวเองให้กลับมาอยู่กับจุดเริ่มต้นที่คิดจะทำนิทานอีกครั้ง คือการยังคงคอนเซ็ปเดิมที่จะไม่ใส่แอนิเมชั่นลงไปแบบที่ช่องส่วนใหญ่ทำแล้วมียอดวิวสูงมาก ...อยากได้ยอดวิวแบบนั้นบ้างจัง

อ่านมาถึงตอนนี้สำหรับใครที่อยากทำช่องยูทูปของตัวเอง

1 เริ่มทำเลยค่ะ

2 นำเสนอสิ่งที่ตัวเองหลงใหล เพราะเราจะสนุกและมีไอเดียเกิดขึ้นตลอดเวลาทำงาน

3 เรื่องอื่นจากนี้ก็ค่อยๆ เรียนรู้และเพิ่มเติมไปเรื่อยๆ เสมือนกับเด็กที่กำลังหัดเดิน

ตอนนี้ช่องของเราก็มีคนมากดติดตาม 20 คนแล้ว เราต้องไม่ทำให้ทั้ง 20 คนที่ติดตามเราผิดหวัง...สู้

สำหรับใครที่กำลังเริ่มอยู่ก็ขอให้ประสบความสำเร็จกันทั่วหน้าค่ะ